jak mąż z kompleksów leczy :)

Piątek, 14 września

O 8.00 odstawiliśmy synka do żłobka, jego gadżety zawieźliśmy do babci u której miał spędzić weekend, przekazaliśmy jej najważniejsze informacje n.t. odbioru wnuka, karmienia itd. i ruszyliśmy w drogę :) na pierwszy od 2 lat weekend tylko we dwoje :)

Po drodze Pacanów. Centrum Bajki niestety zobaczyliśmy tylko z zewnątrz, bo kolejna grupa była za 2h, a my nie chcieliśmy czasu marnować. Kupiliśmy koziołka dla synia i pojechaliśmy do Wieliczki. Przez chwilę żałowałam, że nie wzięliśmy tam ślubu - przepiękna Kaplica Świętej Kingi za jedyne 2600zł ;) Ale kto wiedział, że można? ;)

Troszkę spóźnieni dojechaliśmy do hotelu. Wchłonęliśmy obiadokolację i ... :) delektowaliśmy się sobą, wolnym czasem, ciszą i winem :) (do tej pory już 2 razy dzwoniliśmy do babci) 

Sobota, 15 września

Po śniadaniu wyruszyliśmy na szlak. Trzy Korony na trzecią rocznicę ślubu (na piątą będzie Dolina Pięciu Stawów, mamy problem z czwartą ;)). Niby góra niewysoka, ale kondycja mojego serca i ogólna kondycja organizmu (4-letnia przerwa w chodzeniu po górach) raczej kiepska. Na szczęście mąż podholował i udało się :) Widok zapierał dech w piersiach (tych co to ich nie mam ;))

wypite z gwinta, pod snikersa, po zdobyciu szczytu.. za Nas :)

Po obiadokolacji odpoczynek w termach. Bilet open, do wszystkich stref. W zewnętrznym basenie przyjemne 36st., na dworze już chłodno i zmierzch, widok na Tatry - przepięknie. Jednak nie baseny mnie odprężyły tylko saunarium - "strefa ciszy i nagości". Ciekawe doświadczenie. Bywałam już w saunach, ale nie tych +18 :) Przewaga oczywiście mężczyzn :) a ja z Tym Jedynym u boku :) na moje skrępowanie odpowiedział tylko: "a niech sobie patrzą i zazdroszczą, że mogę podotykać" :)

Niedziela, 16 września

Przyszła pora powrotu do domu (mąż chciał jeszcze do saunarium :)). Zajechaliśmy do Zakopanego po oscypki, drobiazgi dla dzieciaków, po chustę dla mnie i zdjęcie z Giewontem :)

 

widać bursztynową czerwień? :)

Nie powiem, że nie tęskniłam za dzieckiem, ale nie chciało mi się wracać :) Ile razy dzwoniliśmy? Palców u rąk powinno wystarczyć żeby zliczyć :)

Ten wyjazd był nam potrzebny. Żeby znów pobyć tylko we dwoje, zwyczajnie poleżeć, przytulić, napić się winka, obejrzeć film..  I nie martwić się, że łóżkowe harce obudzą śpiącego za ścianą malucha :) Brakuje takich chwil, kiedy rozbrykany dwulatek nie pozwala usiąść nawet na chwilkę.

No właśnie.. pora się ruszyć ;)